برای آموزش عکاسی نیاز به کلاس عکاسی یا کیفی پر از لنز و دوربین نیاز ندارید هرچیزی که لازم باشه را من در بخش عکاسی « تصویر صدا و ادراک » به شما آموزش خواهم داد. برای یادگیری عکاسی در قدم اول نیاز دارید که اصطلاحات عکاسی اصلی را یاد بگیرید 10 مفهوم زیر را اگر خوب بیاموزید متوجه میشید که هردوربینی چطور کار میکنه و مشکلات عکس ها چی هستند که نتیجه میتونه شروعی بر بهترین شدن هنر عکاسی شما باشه.همه این اصطلاحات را در نوشته های آینده به طور کامل و جامع و ریز مورد بررسی قرار خواهم داد.
دیافراگم
دیافراگم یعنی میزان باز شدن دهنه لنز که با f نشان می دهند، دیافراگم تاثیر مهمی در نور ورودی به دوربین دارد و باز و بسته شدن می تواند نور ورودی را تغییر دهد. معمولا دیافراگم را با 1.4، 1.8 ، 4 ، 11 نشان می دهند. اعداد کوچکتر به معنای دهنه باز تر است اعداد بزرگتر نشان دهنده دهنه باریکتر است.
دیافراگم دو چیز را کنترل می کند که میزان نوردهی تصویر چقدر است و میزان عمق میدان تصویر را نشان می دهد. هرچقدر دهنه لنز بازتر باشد میزان عمق میدان کمتر است و هرچقدر دیافراگم بسته تر باشد میزان عمق میدان بیشتر می شود.محوی پشت عکس ها بخاطر دیافراگم اتفاق میفتد و معمولا عکس های منظره با دیافراگم 8 تا 11 گرفته می شود. دوربین های دیجیتال در دیافراگم های خیلی بسته معمولا بر روی تصویر نویز میندازند و دوربین های با فیلم نگاتیو به مراتب بهتر میتونند با دیافراگم باز در فضای پرنور عکاسی کنند.
معمولا هر لنزی در دیافراگم خاصی بهترین عملکرد را دارد و دیافراگم های خیلی بسته می توانند میزان وضوح عکس را در نقاطی کمتر کنند و الگوی پراش نوری را بهم بریزند.
درباره دیافراگم به طور تخصصی براتون خواهم نوشت، اینکه چرا بعضی لنز ها بازترین دهنه دیافراگم 4 دارند و بعضی ها از نظر اپتیکی نمیتوانند زیر 2.8 بیایند و چرا دیافراگم با قطر دهنه لنز ارتباط دارد مسائل تخصصی تر است که آن ها را در آینده به طور مفصل براتون باز خواهم کرد.برای اینکه بدونید چرا فیلم های نگاتیو با دیافراگم باز بهتر میتونند در محیط پر نور عکاسی کنند به نوشته شیمی عکاسی و فیلم مراجعه کنید.
سرعت شاتر
شاتر پرده ای داخل دوربین است که به دو صورت مکانیکی و الکترونیکی عمل می کند، سرعت شاتر نشان دهنده میزان باز بودن این پرده در حین عکاسیست.یعنی نشان می دهد چقدر نور میتواند به سنسور یا به فیلم برسد. عکس هایی که با شاتر خیلی سریع گرفته شده باشند حالت منجمد شدن پیدا میکنن و اجسام در حال حرکت بر جای خود فیکس شدند و تمام اطلاعات ثبت شده است.اما سرعت شاتر پایینتر میتواند حرکت را ثبت کرده و جریان را نشان دهد. برای عکسی پرنده در حال پرواز شما به سرعت شاتر 1/1000 ثانیه یا حتی بیشتر نیاز دارید و برای گرفتن محوی حرکت مثلا حرکت خودرو در اتوبان به 1/4 ثانیه تا چند ثانیه نیازمندید.
نکته مهم این است که سرعت شاتر پایین، حرکت و لرزش ناخواسته دست های شما را به دستتان منتقل می کند که میتواند عکس را خراب کند در نتیجه از ابزارهایی برای نگهداشتن دوربین مثل سه پایه استفاده کنید.
ایزو (ISO )
ایزو حساسیت سنسور دوربین به میزان نور است که شما می توانید روی دوربین تنظیمش کنید. ایزو هرچقدر بیشتر میزان روشنایی تصویر بیشتر، اما هر دوربینی از ایزویی به بعد شروع به انداختن نویز بر تصویر میکنه و کیفیت تصویر را پایین میاره.
پیشنهاد مطالعه: نقش فیلتر پلاریزه در فیلمبرداری و عکاسی
جبران نوردهی (EV)
یکی از ابزار های دوربین دیجیتال در حالت های نیمه اتوماتیک است که می تونه میزان روشنایی را زیاد و یا کم کنه. دوربین ها در گرفتن صحنه های خیلی روشن مثل برفی، یا جاهای خیلی تاریک ممکنه نور سنجی درستی انجام ندن با فعال کردن جبران نور دهی می توانید از اینکه برف به شکل خاکستری ثبت بشه یا تاریکی ها بیش از حد روشن بشند جلوگیری کنید.
عمق میدان و بوکه
عمق میدان ناحیه ای از وضوح در عکس هست که به عنوان وضوح قابل قبول شناخته می شود. شما می توانید عمق میدان های خیلی کم و عمق میدان های خیلی زیاد داشته باشید. مسئله عمق میدان یکی از مسائل اساسی در تاریخ سینما بوده و هست و مسیر تطور خاص خود را طی کرده که در نوشته های بعدی درباره آن توضیح خواهم داد.
عمق میدان راهنمای چشم بینندست عمق میدان کم، سوژه را از محیط جدا می کند و عمق میدان زیاد بافت صحنه را ثبت می کند. قاعده کلی این است که دیافراگم بازتر عمق میدان کمتر و دیافراگم بسته تر عمق میدان بیشتر.البته راه های دیگری نیز برای رسیدن به عمق میدان است یکی از مسائلی که به اشتباه در کلاس های عکاسی آموزش میدن اینه که لنز های تله عمق میدان کمتر و لنز های واید عمق میدان بیشتر دارند این مسئله در ظاهر درست است اما ایراد اساسی دارد چرا که عمق میدان در یک نما محاسبه می شود و تغییر لنز نما را تغییر داده و جای دوربین را عوض کرده و در نتیجه سوژه و بافت تغییر می کنند که بر این اساس این گزاره ای که در کلاس های آموزش عکاسی به دوستداران این هنر آموزش داده می شود غلط است.
در عمق میدان های کم نور های بک گراند مثل لامپ چراغ، به صورت دایره و بیضی درمی آیند که به این دایره و بیضی های محو شده در بک گراند بوکه می گویند. بوکه را خیلی ها با زیبایی تصویر میشناسند جالبه بهتون بگم بوکه هر لنز متفاوت با لنز دیگه است و بوکه لنز های گرانتر متفاوت با بوکه لنز های ارزان است.شکل بوکه نشان دهنده کیفیت اپتیکی لنز است که در این باره نیز توضیحات بیشتری خواهم نوشت.
پیشنهاد برای مطالعه: رفتار دوگانه نور
فاصله کانونی و زاویه دید
فاصله کانونی نشان دهنده زاویه دید لنز شما و میزان بزرگنمایی ان است. لنز های واید زاویه دید بزرگتر و فاصله کانونی کوتاهتری مثل لنز 24 میلیمتری دارند و لنز های تله فاصله کانونی بالاتر و زاویه دید کوچکتر و بزرگنمایی بیشتری دارند مثل 200 میلی متر.
فاصله کانونی پرسپکتیو را تغییر می دهد و میزان تاکید بر سوژه یا اجسام صحنه را عوض می کند.
وایت بالانس یا تراز کردن سفیدی
یک بحث فیزیکی پشت این اصطلاح هست که در مقالات اپتیکی بهش خواهم پرداخت اما به طور خلاصه، یک تنظیماتی برای تراز کردن و طبیعی نشان دادن سفیدی نور است که با کلوین نمایش داده می شود.
وایت بالانس اشتباه، نور سفید را به سمت زرد یا آبی میبرد البته ممکن است عکاس ها عمدا از تراز سفیدی غلط برای جنبه های هنری استفاده کنند. به طور ساده لامپ تنگستن وایت بالانس حدود 3200 و نور روز 5600 دارد.
حالت های اندازه گیری (Metering Modes)
دوربین از طریق مکانیزمی با بررسی روشنایی صحنه، میزان نوردهی پیشنهادی خود را به عکاس ارائه می کند.
حالت های معمول آن ارزیابی/ماتریس، تمرکز بر مرکر و نقطه ایست. صحنه های مختلف استراتژی نوسنجی متفاوت می خواهد.
در ارزیابی ماترسی تمام فریم مورد بررسی قرار گرفته و نقطه فوکوس فعال نشان داده می شود.
در ارزیابی مرکز گرا، نور سنجی مرکز تصویر مورد بررسی قرار گرفته که مناسب بک گراند با تفاوت نورهای زیاده.
در نور سنجی نقطه ای،شما یک زون یا ناحیه خاکستری را بررسی می کنید سپس با اطلاعات آن عکس را می گیرید.
هیستوگرام
هیستوگرام نموداریست که میزان روشنایی را از تاریکی در چپ تا سفیدی در راست نشان می دهد. هیستوگرام میزان واقعی نور را نشان می دهد و نشان میدهد ایا تصویر شما بیش از حد روشن یا تاریک است.
یک هیستوگرام خوب چه شکلیست؟ در عکس از مناظر روشن هیستوگرام به سمت راست کشیدگی پیدا می کند و در جاهایی که قرار است میزان سایه ها در عکس بیشتر باشد باید نمودار هیستوگرام به سمت چپ کشیده شود.
اگر نمودار هیستوگرام کامل به راست چسبیده است باید میزان نور ورودی به دوربین را کاهش دهید چرا که ممکن است اطلاعات سنسور را کامل از دست بدید.
فرق RAW با JPEG
دو مدل فرمت عکس متفاوت است در فرمت خام یا RAW بیشترین میزان اطلاعات سنسور ثبت می شود ولی در فرمت JPEG عکس در پردازشگر دوربین فشرده شده و در حافظه ثبت می شود.
فرق اساسی آن ها چیه؟ اینکه در فرمت RAW میزان طیف بیشتری از رنگ ها را می توانید ثبت کنید و در ادیت میتونید هایلایت ها، تراز سفیدی و دیگر تغییرات را با کیفیت بهتری انجام بدهید.
فرمت عکس HEIF/HEIC یک فرمت فشرده سازی مدرن به مانند JPEG هست و همچنان توان RAW را ندارد.
چگونه این مفاهیم با هم کار میکنند؟
شاید مفاهیم در ابتدا سخت به نظر برسند اما با کمی تمرین می توانید در آن به فهم کامل برسید، ایزو، سرعت شاتر و دیافراگم مهمترین اصطلاحات عکاسی هستند و این سه تا میزان اصلی نور ورودی به سنسور یا فیلم نگاتیو را کنترل می کنند البته در عکاسی نگاتیو ، ایزو نه در دوربین بلکه در حساسیت فیلم نگاتیو است و متناسب با شرایط باید فیلم مناسب قرار بگیرد.
نتیجه همکاری به هم پیوسته این سه مفهوم باعث تغییر در عکس می شود دیافراگم عمق میدان و میزان نور را تغییر می دهد و سرعت شاتر می تواند حرکت را ثابت و یا بخشی از آن را ثبت کند. ایزو می تواند به شما کمک کند در جاهای با نور کم نیز بتوانید عکس بگیرید و جاهایی که از میزان نور دهی عکس مطمئن نیستید به هیستوگرام مراجعه کنید.
درباره همه این اصطلاحات به طور جداگانه و کامل نمطالبی درباره نحوه عملکرد و استفاده ازشان خواهم گذاشت بعد از یادگیری کامل پایه، هیچ دوربینی دیگر راز نیست.